
- როცა ჩინელებმა ელექტრონულ ფოსტაზე მომწერეს, რომ სილამაზის მსოფლიო ეროვნულ კონკურსზე მიწვევდნენ, ხუმრობა მეგონა...
- კონკურსის ორგანიზატორებს შენ შესახებ ინფორმაცია საიდან ჰქონდათ?
- მათთვის ჩემი მონაცემები გაგზავნილი მქონდა. ჩინეთიდან ელექტრონული ბილეთი რომ გამომიგზავნეს, მაშინაც ვერ ვიჯერებდი, რომ მსოფლიო დონის სილამაზის კონკურსში მივიღებდი მონაწილეობას! მოგზაურობის ხარჯები ორგანიზატორებმა დაფარეს.
- მარტო გაემგზავრე?
- დიახ!
- ჩინეთში ჩასულს, როგორი სიტუაცია დაგხვდა?
- კონკურსანტები საცხოვრებლად სასტუმროს ოთახებში გაგვანაწილეს. მე გერმანიის წარმომადგენელთან მოვხვდი, მაგრამ "მის უკრაინამ" მოითხოვა, - ქართველ კონკურსანტთან ცხოვრება მინდაო. ჰოდა, რუსმა გოგონამ აღნიშნა: უკრაინა და საქართველო აქაც მეგობრობენო.
გარკვეული პერიოდის შემდეგ ნიდერლანდელი გოგონას ოთახში გადავედი - თავად მოითხოვა და მეც დავთანხმდი. ვიფიქრე, ინგლისურ ენაში პრაქტიკას მაინც გავივლი-მეთქი. ამის გამო სხვა გოგონები გამებუტნენ და მთელი დღე ხმას არ მცემდნენ (იცინის). მოკლედ, ყველას მალე დავუმეგობრდი. ჩინეთში ჩასვლიდან 4-5 დღეში ავად გავხდი და ერთ-ერთ გადაღებაზე ვერ წავედი. მთელი დღე ლოგინში ვიწექი. გოგო მომიჩინეს, ვისაც ჩემზე უნდა ეზრუნა.
საღამოს კონკურსანტები ხმაურით დაბრუნდნენ: - ჯორჯია, გვენატრებოდიო! ჟიურის წარმომადგენლები გაოცებულები გვიყურებდნენ. ისინი ყოველდღე გვაკვირდებოდნენ (ზოგჯერ ისე, რომ არც კი ვიცოდით), თუ ვისთან ვმეგობრობდით, კონფლიქტურები ხომ არ ვიყავით... ერთხელ ჩინელი გოგონა ატირდა, - ოჯახი მენატრებაო. ჩავეხუტე და შევეცადე, დამემშვიდებინა. ამ კადრების ამსახველი პაპარაცული ფოტო ჩინურ საიტზეც დადეს... ერთ-ერთ ჩვენებაზე უკრაინის წარმომადგენელი ტანგით გამოვიდა, რის გამოც ორგანიზატორებმა შენიშვნა მისცეს, მაგრამ კონკურსანტმა უპასუხა: ჩემს ქვეყანაში პოდიუმზე ასე გასვლა პრობლემა არააო. ჩინელ ხალხს მსგავსი საქციელი არ მოსწონს.
- პოდიუმზე ტანგით გასვლის გამო უკრაინის წარმომადგენელს "მინუსი დაუწერეს"?
- ჩემი აზრით - კი.
- რაიმე ნომინაციაში გაიმარჯვა?
- ვერა...
- შენს ჩაცმულობაზე ვინ იზრუნა?
- მინდა, შემთხვევით ვისარგებლო და აბრაამ ბაზელს მადლობა გადავუხადო. მან ნაციონალური კაბა უსასყიდლოდ მათხოვა, რამდენიმე ქართველმა დიზაინერმა კი ამაში 1.000 ლარი მომთხოვა. ბაზელმა მითხრა: მართალია, ებრაელი ვარ, მაგრამ საქართველოს მიწა-წყალი მიყვარს, აქაური "ქუდი მახურავს" და ამ თხოვნაზე უარს როგორ გეტყვი? დაე, დედოფალი გახდიო!.. ასევე, მადლობას ვუხდი დიზაინერ თინათინ მაღალაშვილსაც.

- ვვარჯიშობდით, ჩვენებებში ვმონაწილეობდით, მსხვილი კომპანიების სარეკლამო რგოლებში გვიღებდნენ. კომპანიების წარმომადგენლებს გადასაღებად ძირითადად, დიდი ქვეყნების კონკურსანტებს სთავაზობდნენ, მაგრამ ისინი თავად ითხოვდნენ, - ქართველი გოგონა გვინდაო და თითქმის ყველა რეკლამაში გადამიღეს. კონკურსის ფარგლებში, "ტალანტ შოუშიც" ვმონაწილეობდი. ადრე ცეკვას მაესტრო მორისთან ვსწავლობდი, ხოლო როცა კონკურსის შესახებ შევიტყვე, 3 დღე ზურა მშველიძესთან მოვემზადე.
სცენაზე არასდროს მიცეკვია და ჩინელებს ვუთხარი: სანამ სცენაზე გავალ, ღვინო დამალევინეთ, თორემ არ ვიცეკვებ-მეთქი. ღვინო მოიტანეს და ყველამ დავლიეთ. ჩემ მიერ შესრულებული "სალსა" ძალიან მოეწონათ. იქ ყოფნის პერიოდში სამჯერ მაცეკვეს. ერთხელ "სალსას" ნაცვლად, შემთხვევით, სხვა მუსიკა ჩამირთეს. უკვე სცენაზე ვიდექი და თავს ხომ არ შევირცხვენდი - ავცეკვდი. მაყურებელმა ოვაციით დამაჯილდოვა. თავი ვარსკვლავი მეგონა! ერთ-ერთმა სპონსორმა თაიგული მაჩუქა... მოგვიანებით, კონკურსანტებმა ჭორაობა დაიწყეს, - დიდი ქვეყნების წარმომადგენლებს გაამარჯვებინებენო.
იმ პერიოდში დედამ დამირეკა და მითხრა: ღმერთი გფარავდესო! მისმა დალოცვამ ძალა შემმატა... ფინალის დღეს, როცა სხვადასხვა ნომინაციაში გამარჯვებული გოგონების ვინაობა დაასახელეს, წარმატების იმედი დავკარგე, მაგრამ როცა გამოაცხადეს, მეოთხე ადგილზე საქართველოს წარმომადგენელიაო, ვერ გეტყვით, სიხარულისგან რა დამემართა!.. კონკურსის დასრულების მერე გოგონებმა ერთმანეთი ტირილით გავაცილეთ, რადგან 20 დღის განმავლობაში ძალიან დავმეგობრდით და განშორება გვიჭირდა. მიხარია, რომ მსოფლიოს 60 ქვეყანაში მეგობარი მყავს. ყოველ წელს თითო მათგანს რომ ვესტუმრო, ამასობაში, დავბერდები კიდეც (იცინის).
- სხვა კონკურსანტებს როგორ შეაფასებ?
- ძალიან ლამაზი გოგონები იყვნენ და ჩემი ფავორიტებიც მყავდა.
- წარმატებას მათაც მიაღწიეს?
- კი. ნიდერლანდების წარმომადგენელი რვა გამარჯვებულ გოგონას შორის მოხვდა, "მის ავსტრალიამ" კი მესამე ადგილი დაიკავა. ზოგ გოგონას სილიკონის მკერდი და ტუჩი ჰქონდა - ეს კონკურსზე დასაშვებია, თუმცა გამარჯვებულებს შორის თითქმის ყველას, ბუნებრივი სილამაზე ჰქონდა. გარეგნობის გარდა, მონაწილეთა ხასიათსაც დიდ მნიშვნელობას ანიჭებდნენ. ერთხელ, მაკიაჟის კეთებისას, რუსმა კონკურსანტმა ჩინელი სკამიდან ააგდო და თავად დაჯდა, რაც ჩემი აზრით, ლამაზი საქციელი არაა. ჩინელი გოგონა ჩემს სკამზე დავსვი და დავამშვიდე, - ყურადღებას ნუ მიაქცევ-მეთქი.
- ამასობაში, ჩინურიც ხომ არ ისწავლე?
- ცოტათი. ჩინურად ინტერვიუს მიცემა მომიხდა და რაღაცები მასწავლეს. სხვათა შორის, ერთ-ერთმა ორგანიზატორმა საკუთარ ქორწილშიც დამპატიჟა.

- კი, თუმცა მის გამარჯვებას არ ველოდით. ის გოგონა "ტალანტ შოუშიც" არ მონაწილეობდა.
- შენი ოჯახი გაგვაცანი...
- დედა ჟურნალისტია, მამა - ბიზნესმენი. ჩემი ძმა მენეჯერია და ამჟამად, რუსეთში ცხოვრობს. სიმართლე გითხრათ, მოდელობა არ მინდოდა, მაგრამ ასე მოხდა: სხვადასხვა სააგენტოს წარმომადგენლებმა ქუჩაში რამდენჯერმე გამაჩერეს და სტუდიაში უფასოდ სიარული შემომთავაზეს. 13 წლიდან ამ სფეროში ვარ და ჩვენებებში, ფოტოკონკურსებში ვმონაწილეობ...
- სხვა პროფესიაც ხომ არ გაქვს?
- ჟურნალისტი და ადვოკატი ვარ. გასულ ზაფხულს სამოქალაქო ადვოკატი გავხდი - გამოცდები ჩავაბარე და 86 ქულა მივიღე. ამჟამად, პრაქტიკას იურიდიულ ფირმაში გავდივარ, მერე კი ვეცდები, ჩემი საადვოკატო ბიურო გავხსნა. რაც შეეხება ჟურნალისტობას, ცოტა ხანს პრესაში ვმუშაობდი, ტელევიზიაში პრაქტიკაც გავიარე, მაგრამ მერე შევეშვი...
- მსოფლიო სილამაზის კონკურსში მიღწეული წარმატების შემდეგ რაიმე საინტერესო შემოთავაზება ხომ არ მიგიღია?
- თურქეთში, ტოპმოდელების კონკურსზე მიმიწვიეს, მაგრამ არ წავედი - გადაღლილი ვარ, ცოტა ხნით დასვენება მჭირდება. ჩინეთში სამუშაოდაც მიმიწვიეს, მაგრამ სხვა ქვეყანაში ცხოვრება არ შემიძლია, საქართველოდან შორს ყოფნას ვერ გავუძლებ. მობილურ ტელეფონში სიმღერა - "ჩიტო, გვრიტო" მქონდა ჩაწერილი და ჩინეთში ყოფნისას ხშირად ვუსმენდი...
- საქართველოში მოდელობა პერსპექტიული პროფესია არაა, უცხოეთში მუშაობა კი არ გინდა. ეს იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ მოდელის კარიერის გაგრძელებას არ აპირებ?
- არ ვიცი. შეიძლება, რომელიმე სილამაზის კონკურსში გვირგვინისთვის ვიბრძოლო. ჩინეთში ყოფნისას დიდი გამოცდილება მივიღე.